Hoewel stellen tegenwoordig op latere leeftijd trouwen dan vroeger, hebben sommige tradities in christelijk Armenië meer tijd nodig om te veranderen. Er is bijvoorbeeld het gebruik dat de vrouw – niet de man – maagd moet blijven tot aan de huwelijksnacht.

Een recente demonstratie in het kader van Internationale Vrouwendag, waarbij na afloop rode appels, die symbool staan voor de verloren maagdelijkheid van de bruid, werden begraven, heeft echter heftige discussies doen oplaaien in de Armeense blogosfeer.

Terwijl sommigen beweren dat de actie van de feministische beweging al veel eerder had moeten plaatsvinden, menen anderen dat het een aanval is op de voornaamste fundering van de lokale cultuur: de familie.

Het eerste artikel over de demonstratie en de traditie [en] verscheen drie weken geleden op de weblog OTL Blog.

[…] Hoewel door de verschillende klassen, families, belangen en plaatsen, niet iedereen deze traditie praktiseert, kent iedereen het gebruik van de Rode Appel.

Als je er even over nadenkt, is dit het doorboren van een “vrucht” met een fallisch en dodelijk voorwerp. Dit is een eerbetoon van de vrouw aan het verlies van haar maagdenvlies. […] Het ritueel zelf is misschien “leuk”, maar de symbolen zijn duidelijk nogal vervaarlijk en patriarchaal […]

Op de weblog Frontline Club, plaatst Kaukasus-redacteur Onnik Krikorian van Global Voices Online, foto's en een gedetailleerde reportage [en] van het evenement dat de discussie aanwakkerde.

[…] de dag verliep niet zonder incidenten. Zo verscheen er een groep pro-regeringsbloggers om het evenement belachelijk te maken. […] Er was zelfs iemand die zei dat zulke marsen illegaal zouden moeten zijn. “Laat ze demonstreren en voor je het weet willen ook drugsverslaafden hun eigen demonstraties houden,” zei hij.

Drugsgebruik vergelijken met vrouwenrechten is nogal vreemd, vertelde ik hem, maar hij bleef bij zijn standpunt. “Het gaat niet om vrouwenrechten,” antwoordde hij. “Het gaat om het vernietigen van de Armeense cultuur en tradities.”

[…]

[…] Ondertussen probeerde een kleine groep activisten iets te veranderen en de bevolking te informeren over het feit dat Internationale Vrouwendag meer zou moeten zijn dan alleen het geven van bloemen.

Een van deze mannelijke bloggers die online activisme vertaalde naar het echte leven door zich bij de demonstratie te voegen, was Pigh, die in details vermeldt hoe de groep een tegendemonstratie hield [ru] en bovendien bezwaar maakte tegen verslaggeving van de mars en tegen de aanwezigheid van de etnische Armeniërs uit de diaspora.

Окромя нас там были еще несколько волосатых представителей армянской диаспоры с шпионом блогером Оником и скучающая журналистка телекомпании “Шант” ,которая пыталась взять у нас интервью,заливаясь истерическим смехом.

[…]

Процессия медленно выдвигалась в сторону проспекта Баграмян под радостный крики-«Пайкар,пайкар минчев секс!!!», «Узум енк!!!», «Хима»!!!!
Нервы одной из участниц…не выдержали.

«Фашисты,фашисты»-закричала она.
«Где этот Пих?!!!»…

Инферно они вообще по пути обещали уничтожить вместе с красным яблоком. Женский феминизм-это будет похуже ядерной.[…]

De acties en tegenacties hebben in ieder geval de discussie aangezwengeld over de kwesties waar het om gaat. In een reactie op het artikel op Frontline Blog is Zepani het eens met het behoud van de traditie [en].

De traditie van het behoud van de maagdelijkheid heeft enige betekenis. Het hebben van seks voor het huwelijk heeft vergaande consequenties, en het doel van de traditie is het voorkomen van mogelijke gevolgen als die niet wordt nageleefd: seksueel overdraagbare aandoeningen, pillen die de hormoonhuishouding verstoren, ongeplande zwangerschap, abortus… dit kan allemaal de gezondheid schaden.

Maar een ander commentaar op de weblog Frontline Club herinnert de lezers eraan dat het gebruik eenzijdig is en merkt bovendien op dat veel andere tradities allang zijn uitgestorven [en].

Hier is een simpel argument: óf je accepteert dat mannen en vrouwen gelijk zijn in hun waardigheid, óf je accepteert dat niet. Als van een man wordt verwacht dat hij voor het huwelijk zijn maagdelijkheid verliest, maar van een vrouw dat zij maagd blijft, dan is er iets fundamenteel mis en onlogisch […]

We praten graag over onze “vooroudertradities”. Nou, in goddeloze tijden was een van die tradities dat een pasgetrouwde bruid direct na het huwelijk met een groot deel van de mannelijke leden van haar nieuwe familie naar bed moest. Of dat maagden naar de tempel van Astghik werden gestuurd om als prostituee te werken. Misschien kunnen we die “tradities” ook in ere herstellen?

Een conservatieve vrouwelijke blogger, Noni-no, zegt dat wie tegen de traditie is, die strijdt tegen iets wat niet echt bestaat [hy].

Բայց, ես՝ ծնվածս օրվանից Հայաստանում ապրողս ու կյանքիս մեջ գումարային ընդամենը մի քանի ամիս երկրիցս բացակայածս, այսինքն, ազգիս կենցաղի մեծագույն ցնցումները բաց չթողածս, էսքան ժամանակ չեմ հիշում մի դեպք…. ի տես հարևանների։
Սա ավելի շատ բերանից բերան փոխանցվող միֆ է, ստացվում է։
Ու ստացվում է, որ ֆեմինիստները որոշել են կռվել աներևույթ ուժերի…հետ։

Iemand anders die reageert op de weblog van Frontline Club is het er niet mee eens en zegt dat veel van hen die tegen de demonstratie zijn, niet weten waar het om gaat [en].

[…] ik denk dat het doel van de demonstratie het oproepen van vragen is omtrent vrouwenrechten en de keuzes van vrouwen in het algemeen, en die kwesties zijn echt niet zo verschillend – de rode appel is alleen maar ceremonieel en staat voor het niet hebben van een keuze! Want hoewel maagdelijkheid en reinheid door twee geliefden in ere kunnen worden gehouden, zie ik niet precies wat de buren, de familieleden en het publiek daarmee te maken hebben […]

The Armenian Observer is het daarmee eens en zegt dat het tijd is een traditie die niet langer in gebruik is, te veranderen [en].

Toegegeven, de “rode appel” was heel logisch in de tijd dat die traditie in het leven werd geroepen. We weten allemaal dat in het oude Armenië jonge mensen trouwden wanneer ze nog maar kinderen waren, op 13- tot 15-jarige leeftijd. Daarom was het heel logisch en zelfs noodzakelijk dat je tot die leeftijd maagd bleef.

Vandaag de dag, nu door de moderne maatschappij en de behoefte aan opleiding de huwbare leeftijd minsten 10 jaar naar achteren is geschoven, en jonge mensen meestal trouwen wanneer ze 23-25 jaar zijn en vaak nog later, is de eis dat een meisje maagd moet zijn zelfs schadelijk voor haar gezondheid.

Natuurlijk is het online debat over maagdelijkheid niet begonnen met de protestmars van 2009. Een gedetailleerde discussie over het onderwerp door jonge Armeniërs [en] stond al op de weblog van een vrijwilliger van het Noorse Rode Kruis in 2007.

Sargis Bashikyan (18), de enige jongen die aan dit debat meedeed, stelde dat meisjes zouden moeten wachten tot het huwelijk, vanwege de Armeense traditie die “De Rode Appel” heette. […]

- Meisjes zouden geen seks mogen hebben voor het huwelijk, ze moeten hun lichaam bewaren voor de man waarmee ze gaan trouwen, zegt Metaqsya Yeghiazaryan (20).

Zij denkt dat Armeense meisjes meer worden gerespecteerd als ze nog maagd zijn bij hun huwelijk.

Maar Nelly Movsesyan (20) was het niet eens met Sargis en Mataqsya, en meende dat jongens en meisjes zelf moeten beslissen wanneer ze seks willen hebben.

Een jaar daarvoor werden andere artikelen geplaatst [en] op de weblog Oneworld Multimedia en tevens door een vrouwelijke blogger ter plekke [en] op New Eurasia. Sinds februari 2008 verschenen er ook opmerkingen [hy] op Wedding.am. Een opmerking van een mannelijke gebruiker was:

…ete tenc mexadrum ek axchiknerin aj suti lav txerk ba duk xi ek levi gnum…?