De reeks van overstromingen die veel delen van de Filipijnen [en] en Azië en de Pacific [en] heeft getroffen, wordt de eerste grote natuurramp van het nieuwe jaar genoemd. Hoewel overstromingen een veel voorkomend verschijnsel zijn in dit tropische deel van de wereld, wordt er van de huidige overstromingen gezegd dat ze de ergste zijn in de recente geschiedenis.
De media in de Filipijnen voerden weken van zware regenval als gevolg van een koufront [en] aan als de directe oorzaak van de massale overstromingen en aardverschuivingen. Sommige Filipijnse bloggers beginnen meer vragen te stellen. Wat is de diepere oorzaak van de overstromingen? Wat is er werkelijk aan de hand? Hier zijn een aantal pogingen van Filipijnse bloggers om deze ramp beter te begrijpen:
Ed Montalvan van The Mindanao Current geeft een historisch perspectief [en] op de overstromingen:
Ik kan u niet zeggen hoe het was voordat ik werd geboren, maar in 1955 was er een grote overstroming… In die tijd vertelde mijn vader altijd dat de rivier elke 25 jaar stijgt, maar de laatste keer vóór 1955 was in 1941 en hij zei dat dat slechts 14 jaar was. Hij vond dat niet prettig omdat hij dacht dat het gevaarlijk was.
In de jaren zestig (misschien was het in 1965 of 1966, omdat ik daarna ben weggegaan uit Cagayan de Oro) steeg de rivier weer, maar het was alleen tot aan de rand van Burgos. De straat had nog nooit onder water gestaan op de plaats waar we woonden…
Zoals mijn vader ons vertelde, gebeurde dit om de 25 jaar en op dat moment was er geen houtkap en de bosbedekking was dik. Als dit gebeurt met kortere tussenpozen dan betekent dit dat de toestand van onze wereld achteruit gaat.
Wijdverbreide religieuze verhalen die de overstromingen verklaren, trokken de aandacht van Kevin Paquet van pinoyteens.net [en].
BenCyrus G. Ellorin [en], een milieuactivist en gemeenschapswerker in Cagayan de Oro, geeft de houtkap de schuld van de overstromingen:
Er waren kleinschalige pogingen voor herbebossing van onze waterscheiding. Onze groep begon een kleinschalig herbebossingsproject met een inheemse boomsoort (dipterocarp) in de Dansolihon in het Bayanga-gebied in de Monigue Creek, maar toen externe fondsen opraakten, werd het niet meer vervolgd. Veel andere kleine initiatieven werden ondernomen, maar geen enkel initiatief dat groot en duurzaam genoeg was, werd voortgezet. Deze grote en duurzame projecten hadden natuurlijk moeten worden uitgevoerd door de overheid, zowel de lokale als de nationale overheid. Maar in plaats daarvan keken onze ambtenaren de andere kant op, genoten ze van de stad en negeerden ze “de olifant in de kamer” om het zo maar te zeggen. En toen kwam 3 januari 2009…
De oorzaak van de ramp is geen gevolg van kortetermijnoorzaken, maar een resultaat van 20 tot 30 jaar van mishandeling en verwaarlozing van ons bosecosysteem, de waterscheiding van Cagayan de Oro. Het was een gevolg van onverminderde legale en illegale houtkap en onbedachtzame herbestemming van land.
Coffee Writings geeft commentaar [en] op het nieuws van het mijnverbod [en] in een van de getroffen steden:
Wat er afgelopen week gebeurde, is in geen decennia voorgekomen in de stad. Een historicus zei dat de laatste grote overstroming in de stad in de jaren zestig van de vorige eeuw was, maar deze laatste is waarschijnlijk veel en veel groter. Ik denk dat het wordt veroorzaakt door de winning van delfstoffen en een bijna uitgeput bos.
Burgemeester Constantino Jaraula schortte alle werkzaamheden in steengroeven en mijnen op, iets wat hij al jaren geleden had moeten doen. Verschillende sectoren hebben al lang aangegeven dat het tijd is om te stoppen. Maar zoals we allemaal weten, moet de overheid eerst haar neus stoten voordat ze actie onderneemt. Landbouwers moeten een hongerstaking beginnen en kilometers lopen om te worden gehoord. In dit geval heeft moeder natuur de aardverschuivingen en overstromingen nodig om te worden gehoord.
The Green Theory voegt toe [en]:
Het trieste is dat de mensen die getroffen zijn gewone mensen zijn die nauwelijks kunnen rondkomen in het dagelijks leven. De hoge ambtenaren die de vergunningen hebben afgegeven aan houtkapbedrijven en de eigenaren van deze bedrijven zitten dit weekend in hun comfortabele huizen of zijn aan het golfen in een exclusieve club, terwijl de mensen in de dorpen honger lijden.
De plotselinge overstromingen in Cagayan de Oro laten ons duidelijk weten dat dergelijke overstromingen in ons land zullen blijven voorkomen als we doorgaan met het kappen van onze bossen. Het zal niet eenvoudig zijn dit te vertellen aan de mensen die geld verdienen aan het kappen van onze bossen.
Gracey wijst [en] klimaatverandering aan als de oorzaak van de overstroming:
Nu weerpatronen abrupt veranderen, stijgen de temperaturen en de zeespiegel. Dit zorgt ervoor dat laagliggende eilanden te lijden hebben onder frequente overstromingen. Het enige wat we kunnen doen is te proberen minder te gebruiken en meer te hergebruiken en recyclen.
Caustic Thoughts ziet de overstromingen als de prijs voor ontwikkeling [en]:
Natuurlijk, de oude mensen geloven nog steeds in complottheorieën en zij vermoeden dat de autoriteiten hun handtekeningen in onzichtbare inkt op houtkapvergunningen hebben gezet. De jongere theoretici hebben de neiging meer te geloven in de gevolgen van de opwarming van de aarde. De overstroming van Cagayan de Oro zou wel eens onze eerste ervaring kunnen zijn met de nare gevolgen van de rotzooi die we van het milieu gemaakt hebben…
Het trieste feit is dat, ongeacht of de opwarming van de aarde echt overstromingen veroorzaakt, deze overstromingen waarschijnlijk te maken hebben met de prijs van wat industriëlen ‘ontwikkeling’ noemen, van het type waarvan zij het meest genieten. Degenen wiens huizen een dag onder water stonden of voorgoed met het water zijn verdwenen, kunnen het waarschijnlijk niet waarderen.
Living Life Simply voegt toe [en]:
Aartsbisschop Antonio J. Ledesma, S.J., D.D. van Cagayan de Oro heeft de katholieke gemeenschap opgeroepen hun geloof te tonen door een helpende hand te reiken aan de slachtoffers van de massale overstromingen en benadrukte de noodzaak om terug te gaan naar de diepere oorzaak van de overstromingen. Hij noemde de snel opkomende mijnbouw die de rivier van Iponan heeft laten dichtslibben en ook de houtkap stroomopwaarts die niet alleen in de binnenlanden van Cagayan de Oro, maar ook in het Bukidnon- en Lanao del Sur-gebied hebben geleid tot de milieuramp.
Je kunt op de rampen wachten.
Verwoestingen veroorzaakt door ‘natuurlijke’ rampen vloeien voort uit ecologisch destructieve praktijken. Vaak worden aanwijzingen van misbruik van het milieu genegeerd, omdat “ontwikkelingsprojecten” economisch levensvatbaar schijnen te zijn voor de gemeenschap.
Het buitensporige landgebruik als gevolg van economische activiteiten erodeert de natuurlijke buffers die de gemeenschappen bescherming bieden tegen gevaar. Het vernietigt bovendien de waterscheidingsgebieden die de natuur bescherming bieden, zodat het water niet zo destructief is. Deze veranderingen hollen vaak het vermogen van mensen uit om te herstellen van rampen.
In de tussentijd heeft de Filipijnse regering een onderzoek [en] naar de oorzaak van de overstromingen gelast. Reddings-en hulpoperaties [en] blijven doorgaan. Inspanningen om de slachtoffers te helpen via blogs en sociale netwerksites [en] zijn ook in volle gang.
1 reactie